“อื่อ พี่หมอ อะ…อ๊ะ!” เสียงครางหวานที่ดังออกมาแผ่วเบายามที่ลิ้นร้อนไล้เลียสอดเข้ามาหาลิ้นเล็กแสนหวานพร้อมไล้ต้อนคนที่พยายามให้มือบางดันอกแกร่งให้ออกห่างตัวและหันหน้าหนีแต่สุดท้ายท่าทางขัดขืนและเสียงห้ามปรามก็เหลือเพียงเสียงครางและเสียงหอบหายใจตามแรงอารมณ์ที่หมอหนุ่มเป็นผู้นำทาง ฝ่ามือร้อนไล้ไปทั่วเรือนร่างขาวนวลผ่านเสื้อและกางเกงที่ตอนนี้ดูขวางหูขวางตาเขาที่สุด ไวเท่าความคิดเมื่อเสื้อตัวบางถูกมือแกร่งเลื่อนขึ้นเพื่อถอดให้พ้นทางก่อนตามด้วยกางเกงเลที่บางเบาแนบเนื้อไม่ต่างกันโดยที่ร่างเล็กผู้ไม่เหลือสติอยู่กับตัวคอยอำนวยความสะดวกให้ตลอดสร้างความพึ่งพอใจให้แก่ชายหนุ่มเป็นที่สุด
ความอบอุ่นแสนคุ้นเคย ความรู้สึกอุ่นใจยามที่หมอหนุ่มอยู่ใกล้ๆ ทำให้รู้สึกปลอดภัย เบาใจทุกครั้งยามที่ถูกกอดปลอบประโลมมอบสัมผัสหวานล้ำเกินบรรยาย แม้บางครั้งความรู้สึกเหล่านั้นเหมือนมีอะไรแอบแผงหรือแผนบางอย่างที่ยากจะเข้าใจ แต่เด็กหนุ่มแก้มซาลาเปาก็พร้อมจะเก็บมันไว้ในใจ ไม่ถาม ไม่สงสัย เพราะเขาเลือกที่จะเชื่อและไว้ใจพี่หมอจริงๆ ส่วนเรื่องอื่นนั้นไม่ใช่ปัญหา เขาไม่สามารถรู้ได้ว่าอนาคตข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ขอทำวันนี้ ตอนนี้ เวลานี้ให้ดีที่สุดก็พอ
“อื้อ...เปารักพี่หมอนะครับ”
สิ้นประโยคอันแผ่วเบาราวกับเขากระซิบบอกตัวเองมือเรียวบางทั้งสองข้างก็ยกขึ้นเกาะเกี่ยวรอบคอแกร่งเพื่อให้ร่างที่สูงกว่าโน้มใบหน้าลงมาหาตัวก่อนทาบทามริมฝีปากอิ่มสีแดงระเรื่อของตนบนเรียวปากหนา รสจูบแผ่วเบามิได้รุกล้ำในช่วงแรกค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นลึกล้ำเร่าร้อนมากขึ้นทุกขณะ เสียงครางหวานเผยออกมายามเชิดใบหน้าขาวใสขึ้นเผยอเรียวปากสีสดรับการรุกเร้าจากลิ้นหนาในโพรงปากนุ่ม สัมผัสเย้ายวนน่าหลงใหลที่ทั้งสองร่วมมือกันเป็นอย่างดีกำลังทวีความร้อนแรงมากขึ้นทุกวินาทีราวกับทุกอย่างรอบตัวหยุดนิ่งไร้ความน่าสนใจ เพราะวินาทีนี้สิ่งที่น่าสนใจและสำคัญที่สุดสำหรับพวกเขาคือบุคคลตรงหน้าเท่านั้น
“เด็กดี” คำชื่นชมที่เปาได้แต่ยิ้มรับในใจเมื่อทั้งริมฝีปากและเรือนร่างของเขาตอนนี้ กำลังถูกร่างสูงสัมผัสไปทั่วทุกสัดส่วน ริมฝีปากเร่าร้อนที่เมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้วครอบครองปากสีสดของเด็กหนุ่ม เอาไว้ขณะนี้ค่อยๆ เรื่อยลงมาที่ซอกคอขาวสร้างร่องรอยแสดงความเป็นเจ้าของโดยที่เจ้าเด็กแสบไม่ทันรู้ตัว ความรุ่มร้อนที่ไม่รู้ว่ามาจากอุณหภูมิของน้ำหรือจากร่างกายของเขาทั้งสองกำลังทำให้ร่างบอบบางแทบระเบิดตามห้วงอารมณ์
“อื้อ…อ๊ะ!!” เสียงครางหวานหลุดออกมาอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อยอดอกสีสวยถูกความชื่นแฉะเข้าครอบครอง ลิ้นร้อนลากไล้ไปทั่วพร้อมดูดดึงยอดที่กำลังชูชันล้อใจตรงหน้า ปลายลิ้นหนาเร่าร้อนหยอกล้อพร้อมสะกิดเบาๆ กับความนุ่มนิ่มหอมหวานราวกับลูกหวาดรสเลิศที่ลิ้มรสได้มิรู้เบื่อ ส่วนอกอีกด้านก็ไม่น้อยหน้าเพราะมันกำลังถูกฝ่ามือแกร่งมอบสัมผัสความหนักหน่วงให้ไม่แพ้กัน แม้จะผ่านไปเพียงไม่กี่นาทีแทบทุกตารางนิ้วบนกายเล็กก็ถูกสัมผัสเร่าร้อนครอบครองมอบร่องรอยสีกุหลาบแสดงกรรมสิทธิ์เอาไว้หมดเหลือเพียงส่วนสุดท้ายที่มีปราการตัวเล็กสีขาวขวางกั้นความเป็นตัวตนของเด็กหนุ่มเอาไว้
ใบหน้าขาวนวลชื่นเหงื่อส่ายไปมาภายในอ้อมกอดแกร่ง มือหนาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบอบบางส่วนอีกมือก็ขย้ำสะโพกแน่นลื่นมืออย่างหลงใหลก่อนปราการขาวตัวสุดท้ายจะถูกถอดออกไปอย่างง่ายดาย แทนที่ด้วยนิ้วแกร่งที่เข้ามาทักทายช่องทางสีหวาน สร้างความเสียวซ่านให้กับคนตัวเล็กอย่างไม่รู้จบ จากหนึ่งเพิ่มเป็นสอง และสาม ขยับเข้าออกมอบความหรรษาให้ช่องทางที่คับแน่น เตรียมความพร้อมให้กับร่างเล็กช่างยั่วตรงหน้า กลีบปากนุ่มเลิศรสรองรับเรียวลิ้นหนาแสนเร้าร้อนที่แทรกรุกเร้าไม่ขาดช่วงแลกเปลี่ยนความแปลกใหม่และท้าทายให้แก่กัน มือบางทั้งสองละจากการเกาะเกี่ยวลำคอแกร่งลงมาจัดการลูบไล้มักกล้ามแข็งแกร่งที่เขาเคยนึกอิจฉา พร้อมกับใช้สะกิดยอดอกสีเข้มเล่นอย่างย่ามใจ โดยไม่รู้ตัวเลยว่าได้ปลุกเสือร้ายผู้จำศีลให้ตื่นมาขย้ำตนเองเสียแล้ว
“หึ! ไม่ต้องรีบ แต่เราผิดเองนะ” แม้จะกระซิบบอกร่างบางแบบนั้นแต่การกระทำของหมอหนุ่มกลับขัดเสียจนคนตัวเล็กตกใจ เมื่อจู่ๆ กายแกร่งที่กำลังก้มลงมาบดเบียดจูบอันเร่าร้อนก็ยกร่างบางลอยขึ้นจากน้ำก่อนกดลงมารับความใหญ่โตรวดเดียวมิดด้ามจนเจ้าเด็กแสบถึงกับร้องลั่นไม่เป็นภาษา ทั้งแน่น ทั้งจุกจนร่างบางไม่กล้าขยับ ผิดกับคนขี้แกล้งที่สวนตัวกระแทกเข้ามา ไหนจะน้ำในอ่างนี้ที่เข้ามาอีก อ๊าาาาาา!! ไอ้เปาจะเป็นลม
“ปะ…เปาผิดเอง ดะ…ได้โปรดอะ…อื้อ…ลงโทษเปาแรงอีก…อ๊ะ”
เสียงครางแสนเย้ายวนแหบแห้งร้องขอจากร่างสูงไม่หยุดปาก ขาเรียวขาวอ่อนระทวยค่อยๆ แยกออกจากกัน ตั้งฉากอยู่เหนืออ่างเผยเรือนร่างขาวผ่องเปลือยเปล่าพร้อมรับการลงโทษจากกายแกร่ง สองมือบางเริ่มรูดรั้งกลางกายตัวเองตามจังหวะที่กระแทกเข้ามา ดวงตากลมโตสบท้าทายสายตาคมกริบที่จับจ้องทั่วทุกการกระทำของเขาอยู่ตลอด เรือนร่างขาวนวลหอมหวานสั่นสะท้านยามเร่งจังหวะถี่รัวให้ตัวเองถึงสวรรค์ ริมฝีปาดอวบอิ่มกัดปากล่างตัวเองขณะตากลมฉ่ำเยิ้มมองส่วนล่างใหญ่โตที่กำลังครอบครองเขาอยู่อย่างหิวกระหาย และไม่มีท่าทีว่าจะหยุดลงง่ายๆ ดวงตาคู่คมสีน้ำทะเลจับจ้องใบหน้าหวานที่กำลังร้องขอพร้อมสั่งสายตาเว้าวอนผ่านดวงตากลมโตฉ่ำเยิ้มนั่นอย่างเจ้าเล่ห์ ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มพอใจยามที่สองขาเรียวขยับเข้ามาเกี่ยวรั้งเอวหนาให้เข้ามาหาเรือนร่างขาวมากขึ้นโดยไม่รู้ตัว
“อะ…อ๊ะ…อื้อ…อ๊ะ อ๊า” ร่างเล็กผวาเฮือกร้องลั่นห้องอีกครั้ง เมื่อเจอความใหญ่โตกระแทกเข้ามาอย่างรุนแรงไม่มีหยุด ร่างบางสั่นระริกได้แต่ร้องครวญครางอยู่บนความใหญ่โต มอบความคับแน่นจากช่องทางสีสดให้จนหมอหนุ่มต้องคำรามออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ วงแขนเรียวเกาะเกี่ยวคอแกร่งเอาไว้แน่นแนบชิดร่างร้อนผ่าวเข้าหาเพื่อกระตุ้นอารมณ์ยามที่เรือนร่างบอบบางถูกอุ้มลอยจากอ่างน้ำ แผ่นหลังแนบไปกับกำแพงห้องน้ำเพื่อรองรับแรงกระแทกที่มีแต่จะรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ส่วนหน้าท้องแกร่งก็ทำหน้าที่เสียดสีกับแก่นกายเล็กหนักหน่วงมากขึ้นไม่ต่างกัน
“ซิ๊ดดด…แรงอะ…อีก…เปาจะ…พี่หมอ!!!…อ๊ะ!…อ๊าาา”
เสียงครางหวานร้องเร่งอีกคนเมื่อเขาใกล้ถึงจุดหมายอยู่รำไร สะโพกแกร่งก็เร่งขยับเข้าใส่ถี่ๆ เพิ่มความเร็วและแรงขึ้นพร้อมบดจูบร้อนแรงแทรกลิ้นหนาเข้าไปกลืนกินเสียงหวานลงลำคอแกร่งอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนผละใบหน้าคมเข้มออกมาจับจ้องสีหน้ายามสุขสมร่างบอบบางเชิดหน้าขึ้นครางเรียกชายหนุ่มลั่นห้องน้ำพร้อมปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาเต็มหน้าท้องแกร่ง ก่อนทิ้งกายลงซบอกแกร่งปล่อยให้หมอหนุ่มโอบอุ้มไว้อย่างเหนื่อยอ่อน โดยหารู้ไม่ว่าศึกครั้งนี้ช่างใหญ่หลวง และอีกยาวไกล
“เด็กไม่ดี! เสร็จก่อนต้องถูกทำโทษ” เสียงนุ่มอ่อนโยนกระซิบข้างใบหูเล็กเบาๆ เสียงหัวเราะในลำคอแกร่งดังขึ้นอย่างเอ็นดู พร้อมอุ้มร่างอ่อนระทวยหมดเรี่ยวแรงออกมาจากห้องน้ำตรงไปยังจุดหมายอีกที่
“อื้ออ…ไม่เอาแล้ว…เปาเหนื่อย!” เด็กหนุ่มที่แม้แต่จะทรงตัวยืนเฉยๆ ยังยากร้องงอแงเมื่อถูกร่างแกร่งอุ้มมาพิงประตูห้องนอนที่ยังปิดสนิท ใบหน้าหวานเอนตัวไปด้านหน้าหันเข้าประตูบานใหญ่ สองมือเล็กยื่นออกไปแนบยึดกับบานประตูแน่นเพื่อหาที่ช่วยทรงตัวยามบั้นท้ายเนียนถูกร่างสูงยกขึ้นรับแรงกระแทกจากเจ้ามังกรร้ายอีกครั้งตามแรงอารมณ์ที่เรียกร้องเอาแต่ใจของหมอหนุ่ม
“อ๊ะ! เปาไม่ไหวละ…แล้ว!!”
เสียงครางหวานของเด็กหนุ่มสั่นสะท้านเมื่อสะโพกมนกำลังกลืนกินแก่นกายใหญ่ที่สอดลึกเข้าออกอย่างหนักหน่วงท่ามกลางความคับแน่นน่าหลงใหล มือใหญ่ข้างหนึ่งคอยโอบประครองคนตัวเล็กเอาไว้ไม่ให้ล้มส่วนอีกข้าก็ช่วยรุดรั้งบดคลึงส่วนอ่อนไหวของคนตัวเล็กตามจังหวะแรงกระแทกถี่รัวพร้อมกันทั้งหน้าและหลังรุนแรงจนร่างบอบบางแทบจะหมดแรงแนบไปกับบานประตูตรงหน้าอีกรอบ ท่วงท่าใหม่ยิ่งทำให้เรือนร่างของทั้งสองแนบชิดกับมากกว่าเดิม ความใหญ่โตสอดเข้าออกลึกขึ้นเร้าร้อนถูกจุดจนร่างบางต้องร้องครางระงมด้วยความเสียวจนเสียงเริ่มแหบ แต่ถึงอย่างนั้นเสียงหวานแหบแห้งนั่นยิ่งฟังเซ็กซี่เร้าอารมณ์หมอหนุ่มเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว
“หึหึ! แต่ร่างกายเรามันไม่ได้บอกพี่แบบนั้น” ปากบอกปฏิเสธแต่เรือนร่างกลับยั่วยวนแดงระเรื่อน่าบดเบียดเข้าหาและรองรับความใหญ่โตไม่มีขาดช่วง ความเสียวซ่านแล่นไปทั่วร่างกายบอบบาง ใบหน้าหล่อสมบูรณ์แบบก้มลงมาซุกไซ้ซอกคอขาวนวล สูดดมความหอมหวานเข้าเต็มปอดพร้อมกับปลุกเร้าอารมณ์ให้ลุกโชนอยู่ตลอด
สวบ
สวบ!
สวบ!!
ใบหน้าหวานแดงซ่านเบิกตากว้างเพราะความเสียวสะท้านไปทั่วร่าง ริมฝีปากอิ่มครางลั่นขณะก้มหน้ามองจังหวะการสอดใส่ที่หนักหน่วงร้อนแรงในช่องทางอ่อนนุ่มของตนพร้อมๆ กับส่วนอ่อนไหวด้านหน้าที่ถูกฝ่ามือร้อนผ่าวชักถี่ขึ้นจนเด็กหนุ่มใกล้จะถึงสวรรค์เป็นครั้งที่สองแต่แล้วจู่ๆ เสียงโทรศัพท์ของหมอหนุ่มก็ดังขึ้น แต่คนเป็นเจ้าของก็หาได้ใส่ใจไม่ยังคงตั้งหน้ากระแทกเข้าหาจุดกระสันครั้งแล้วครั้งเล่า
“อ๊า…พี่หมอ…พี่อะ…อ๊ะ…โทรศัพท์…”
“หึ! สนใจตรงนี้ดักว่า…อ๊าาา…อย่ารัดแน่นนักสิเด็กดี” เสียงคำรามยามที่ใบหล่อเหลาเชิดขึ้นขบกรามแน่นพร้อมกดแรงกระแทกกระทั้นซอยถี่เร่งการปรนเปรอให้คนใต้ร่างท่ามกลางเสียงโทรศัพท์มือถือรุ่นดังที่ร้องดังมากว่าสิบนาทีราวกับปลายสายกำลังมีเรื่องด่วนที่สำคัญมาก ผิดกับคนทางนี้ที่เมินเฉยเพราะมัวยุ่งกับกิจกรรมยามบ่าย
“ซิ๊ดดด…อ๊ะ…ทะ…ทำไมวันนี้…อ๊ะ…รุนแรงจัง…อาห์!!” ร่างสูงไม่ตอบคำถามผมแต่กลับหัวเราะในลำคอแทนคำตอบ ก่อนจะจับร่างเล็กพลิกตัวให้หันหน้ากลับมาหา ขาเรียวเล็กข้างหนึ่งถูกมือหนายกขึ้นพาดไหล่แกร่งพร้อมรับแรงกระแทกถี่รัวติดต่อกันราวกับผู้คุมเกมไม่มีวันเหน็ดเหนื่อย ระหว่างเพลงรักเร้าร้อนที่กำลังทำให้สองร่างหลงใหลเคลิบเคลิ้มจนยากจะถอนตัว เสียงสัญญาณตอบรับหน้าห้องก็ดังขึ้นเตือนติดต่อกันอีกสองสามครั้งก่อนมือหนาข้างที่ยังว่างจะยื่นออกไปกดกล่องรับสัญญาณที่ติดตั้งอยู่ที่ด้านขาวของประตูเพื่อเปิดดูบางอย่าง…
ภาพเคลื่อนไหวของชายหญิงหน้าตาดีสองคนกำลังยืนหน้าเครียดอยู่หน้าห้องพักของพวกเขา เพื่อนสนิทและพี่สาวต่างสายเลือดของเขานั่นเอง
เจาและเจสสิก้า
“หึ! มากันแล้วงั้นเหรอ”
เสียงนุ่มขบกรามแน่นคำรามเอ่ยออกมาขณะที่ความใหญ่โตด้านล่างยังกดกระแทกเข้าใส่ความคับแน่นอย่างต่อเนื่อง ผิดกลับร่างบอบบางที่เวลานี้สติกลับมายังร่างครบถ้วนเบิกตากว้างมองภาพที่ฉายอยู่บนหน้าจอตอบรับอย่างตะลึงงัน เมื่อพี่ชายของเขากับแฟนสาวยืนโวยวายกดโทรศัพท์โทรหาใครบางคนอยู่หน้าห้อง แถมเป็นตอนที่เด็กหนุ่มกำลังครวญครางอยู่ในอ้อมกอดร้อนแรงรองรับแก่นกายใหญ่โตที่แม้จะรู้ว่าตนมีแขกแต่ไม่คิดจะหยุดทุกอย่างลงกลางคันในตอนนี้แน่ จะอึดเกินไปแล้วนะพี่หมอ!!
“ซิ๊ด…พี่หมอ…อ๊ะ…หยุดก่อน!” มือเรียวเล็กเริ่มออกแรงผลักอกแกร่งออกห่างตัวพร้อมร้องห้ามเสียงสั่นแต่ก็ไม่เป็นผล
“อาห์…ใกล้แล้วเด็กดี…หึ! …เสียงมีแค่นี้เหรอ?” เสียงแหบพร่าเอ่ยแซวข้างใบหูเล็กของคนในอ้อมกอด ก่อนขบเม้มเบาๆ อย่างหมั่นเขียว รอยยิ้มเจ้าเล่ห์จะปรากฏขึ้นบนใบหน้าสมบูรณ์แบบเป็นจังหวะเดียวกันกับร่างเล็กถูกแรงมหาศาลอุ้มขึ้นแผ่นหลังแนบไปกับบานประตูที่อีกฟากหนึ่งยังมีสองหนุ่มสาวยืนกระวนกระวายยกหูโทรหาหมอหนุ่มอย่างเอาเป็นเอาตาย เพราะไม่มีใครยอมรับสายทั้งสองยิ่งเป็นห่วงคิดไปต่างๆ นานๆ
เมื่อยิ่งรู้ว่าพี่ชายตัวเองอยู่ด้านหลังบานประตูนี้ ความหวาดกลัวผสมความตื่นเต้นยิ่งทำให้เด็กหนุ่มเร่งบดเบียดสะโพกอิ่มสู้แก่งกายใหญ่อย่างไม่ถอยหนี ยิ่งเร่งยิ่งเสียว ยิ่งกระแทกถูกจุดกระเส่าจนต้องร้องครางลั่นสุดเสียง ต้องขอบคุณโรงแรมสุดหรูสมราคาแห่งนี้ที่สร้างประตูมาแข็งแรงพร้อมรับทุกสถานการณ์ และออกแบบห้องมาอย่างดีเก็บเสียงหวานยามที่ครวญครางเสียวซ่านไม่ให้คนอีกฟากได้รับรู้
“ระ…เร็วอีก…อ๊ะ…พี่หมอ…อึก!…เสียวจัง…อะ…อ๊าาาาา”
แขนเล็กโอบรอบลำคอแกร่งไว้แน่นร้องครางเสียวซ่านอยู่บนร่างแกร่งช่วยอำนวยความสะดวกเต็มที่โดนการยกสะโพกส่ายขย่มกายลงหาความใหญ่โตติดๆ กันก่อนกระตุกปลดปล่อยน้ำรักออกมาเป็นครั้งที่สอง เรือนร่างนุ่มนิ่มแดงระเรื่อซบลงบนไหล่หนาอย่างหมดเรี่ยวแรง ปล่อยให้ร่างแกร่งซัดกระหน่ำต่อไปอย่างเมามันส์ก่อนเร่งกระแทกหนักๆ เข้ามาอีกสามสี่ทีก่อนถึงปลายทาง ปลดปล่อยน้ำกามสีขาวขุ่นในช่องทางคับแน่นจนทะลักออกมาด้านนอกไหลย้อยเปรอะเปื้อนไปทั่วต้นขาเรียว
เสียงหอบสะท้านเพราะความเหนื่อยอ่อนของทั้งสองดังก้องไปทั่วห้องหรู ร่างแกร่งที่ยังคงยืนแช่อยู่ท่าเดิมอุ้มคนตัวเล็กอยู่ที่แทบสลบไสลไว้ในอ้อมกอดก่อนพาร่างบอบบางตรงไปชำระร่างกายในห้องน้ำอีกครั้ง ท่ามกลางเสียงโทรศัพท์ และเสียงสัญญาณหน้าห้อง
“หึหึ! รอหน่อยนะเพื่อน ตอนนี้กูกำลังยุ่งอยู่กับน้องมึงว่ะ” ประโยคสั้นๆ ที่เอ่ยทันทีที่กดรับสายของเพื่อนสนิทของตัวเอง ก่อนเสียงนุ่มรื่นหูจะหัวเราะออกมาด้วยท่าทางเจ้าเล่ห์เล่นเอาร่างสูงปลายสายดิ้นพล่ามอยู่นอกห้องแทบพังประตูห้องเข้ามาดูให้รู้แล้วรู้รอด แต่เจายังไม่ทันจะด่าหรือถามอะไรสายก็ถูกตัดไปโดยฝีมือทันตแพทย์หนุ่มเสียแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น