NC Dentist Love Story จัดฟัดครั้งที่ 12 บทเรียนที่สอง เปิดหลักสูตรสอนกินเหล้าฉบับที่หมอ
มือเล็กยกขึ้นอย่างเงอะงะไล้ไปตามใบหน้าหล่อเหลาสมบูรณ์แบบที่เขาแสนหลงใหล นิ้วเรียวแตะที่แก้มสากที่มีไรหนาดบางๆ พร้อมกับริมฝีปากบางสีสดที่ก้มลงกดจูบบนนั้นช้าๆ ความนุ่มนิ่มของริมฝีปากสวยก็ค่อยๆ เลือนขึ้นไปที่คิ้วหนาได้รูปที่ชอบขมวดเข้าหากันบ่อยๆ ก่อนสัมผัสมันเบาๆ ปากบางพรมจูบย้ำๆ ซ้ำๆ ไปทั่วใบหน้าหล่อเหลาราวกับกำลังออดอ้อน ก่อนที่จะมาหยุดอยู่บนริมฝีปากหนาสีธรรมชาติที่ค่อยลุกเขาตลอดริมฝีปากที่กำลังยิ้มกระตุกวายร้ายจนน้าหมั่นไส้ นิ้วโป้งเรียวไล้สัมผัสมันเบาๆ โดยที่ดวงหน้าขาวใสที่กำลังแดงซ่านจะก้มลงมางับที่ริมฝีปากล่างของหมอหนุ่มอย่างหยอกล้อไล้เลียไปตามความนุ่มอย่างไม่น่าเชื่อนั้นเบาๆ สายตาคมเข้มที่แฝงไปด้วยมนเสน่ห์จ้องมองการกระทำเงาะงะของร่างบางบนตัวนิ่งๆ ในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นสายตาเร่าร้อนพร้อมจะแผดเผาทุกสิ่งทุกอย่างจากที่ตั้งใจว่าจะแค่นั่งมองนิ่งๆ อดที่จะตอบกลับด้วยจูบเร่าร้อนแสนหนักหน่วงไม่ได้
“อดใจไม่ไหวขนาดนั้นเลยหรอพี่” คนตัวเล็กขยิบตาหัวเราะคิดคักด้วยท่าทางล้อเลียนร่างสูงก่อนเอียงใบหน้าให้ได้ทิศทางจูบกลับอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน
“คงงั้นล่ะมั้ง…” เสียงนุ่มตอบกระซิบชิดริมฝีปากบางก่อนบดจูบหนักๆ ลงไปอีกครั้ง
“อ๊ะ! พี่หมอ” เสียงหวานอุทานอย่างตกใจเมื่อความเย็นเฉียบจากอะไรบางอย่างกำลังสัมผัสที่แผ่นอกใต้เสื้อนักศึกษาของเขาจนอกขาวนวลต้องแอ่นขึ้นรับสัมผัสนั้นอย่างช่วยไม่ได้ ใบหน้าวายร้ายจอมเจ้าเล่ห์ที่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ตีหน้าระรื่นไม่หยุดพร้อมกับมือหนายังคงปฏิบัติการมอบสัมผัสเย็นเฉียบให้กับร่างบางต่อไป
“พี่หมอ! น้ำแข็งอะ…อื้อ ไม่เอา อะ อ๊ะ” เปาเอ่ยเสียงสั่นเครือพยายามสะกดอารมณ์ของตัวเองเต็มที่ หนุ่มร่างเล็กชักสีหน้าอย่างหงุดหงิดเมื่อรู้สึกว่าอะไรก็ดูไม่เป็นใจไปซะหมด ดวงตาหวานเยิ้มมองสบตาคมเข้มพร้อมๆ กับเลียริมฝีปากสีแดงจัดอย่างยั่วยวน อาจเพราะฤทธิ์แอลกอฮอลที่ดื่มเข้าไปจึงทำให้ยางอายที่มีอยู่น้อยนิดอยู่แล้วหายไปเสียหมด
ร่างบางจะเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่หมอหนุ่มเป็นคนมอบให้ไม่ได้โดยเด็ดขาดเพราะครั้งนี้เขาอุตส่าห์หมายมั่นว่าจะเอาคืนทันตแพทย์หนุ่มให้จงได้ ดูเหมือนร่างสูงจะรู้ดีกว่าใครว่าที่เจ้าเด็กแสบพูดออกมานั้นความจริงแล้วร่างเล็กต้องการอะไรจากเขา ในเมื่อนักเรียนจอมแสบอยากทำภาคปฏิบัติเองหมอหนุ่มก็ยินดีสนองให้ มือหนาค่อยๆ ถอนออกจากอกขาวบอบบางและเอวคอดเล็กก่อนจะกางออกพาดพักสองแขนไปกับพนักพิงโซฟาปล่อยให้มือบางซุกซนยื่นมาแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตของตนออกจนหมดอย่างไม่คิดจะขัดขืน เมื่อแผ่นอกกำยำสมบูรณ์แบบที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามน่าสัมผัสปรากฏแก่สายตา ดวงตากลมโตมองแผ่นอกแกร่งอย่างชื่นชมโดยที่มือขาวนุ่มเผลอเอื้อมไปลูบไล้มันโดยไม่รู้ตัว สัมผัสที่ดูเงอะงะไร้เดียงสาแต่สำหรับคนที่นั่งมองรอเป็นผู้ถูกกระทำตามคำขอแล้วมันยากนะ ยากยิ่งกว่าอะไรทั้งสิ้นที่จะห้ามใจไว้ไม่ให้เอื้อมไปกระชากเด็กนักเรียนจอมแสบมากระแทกแรงๆ ให้หายซ่า แต่การที่จะปราบเด็กแสบก็ไม่ได้มีเพียงทางเดียวหรอก
เปาเลียริมฝีปากตัวเองพลางมองสบตาคมเข้มสีน้ำทะเลคู่นั้นกลับอย่างท้าทายก่อนกระตุกยิ้มร้ายออกมาแบบที่หมอหนุ่มชอบทำบ้าง กายเล็กบนตักเริ่มขยับย้ายตัวเองลงมานั่งชันเข่าตรงกลางระหว่างขาแกร่ง มือกับริมฝีปากเล็กเข้าลูบไล้และครอบครองแผ่นอกกำยำเรียวลิ้นเล็กลากพรมจูบเรื่อยๆ ก่อนมาหยุดที่ยอดอกสีเข้มที่เขายังไม่เคยได้ลองสัมผัส
ร่างบางไม่รอช้าก้มลงจูบแล้วใช้ปลายลิ้นแตะมันเบาๆ อย่างกล้าๆ กลัวๆ ส่วนมือบางทั้งสองก็ลูบไล้ไปทั่วสะเปะสะปะอย่างไม่รู้จะเอาไปวางไว้ตรงไหน
“ได้แค่นี้เหรอ?” เสียงนุ่มเอ่ยถามออกมาราวกับเยาะเย้ย เปาเงยหน้ามองใบหน้าหล่อเหลาเจ้าของประโยคที่นั่งทำหน้านิ่งๆ ราวกับไม่รู้สึกอะไร ทั้งๆ ที่ตอนนี้ตัวเขามีแต่หยดเหงื่อเกาะพราวตามใบหน้าและลำตัวมากมาย ปากสีสดยังคงปฏิบัติหน้าที่ของมันเช่นเดียวกับสองมือนุ่มนิ่มที่ลูบไปทั่วกายแกร่งอย่างไม่รู้ทิศทางแต่คนตัวเล็กก็ต้องขมวดคิ้วบางแน่นอย่างไม่เข้าใจ ทำไมมันไม่ได้อารมณ์เลยวะ!
“พี่หมอ!”
“ไง?”
“พี่ไม่เสียวเลยหรอ? เปาเหนื่อยแล้วนะไม่เห็นพี่ครางเหมือนในหนังเลยอ่ะ” เสียงหวานรีบถามต่ออย่างสงสัย
“อะไรนะ! ฮ่า ฮ่า ฮ่าาาา” คำถามที่ทำเอาคนฟังนั่งอึ้ง แล้วร่างสูงก็ระเบิดหัวเราะดังลั่นอย่างเอาเป็นเอาตายจนเจ้าเด็กแสบสะดุ้งโหยงแถมยังงงหนักกว่าเดิม ไม่เข้าใจเอาซะเลยว่าทำไมหมอหนุ่มต้องหัวเราะกับคำถามเขาด้วย
“มีอะไรน่าขำไม่ทราบ เปาจริงจังนะ!” ร่างเล็กขึ้นเสียงอย่างไม่พอใจ ก็เขาอุสส่าห์ตั้งใจขนาดนี้แล้วหมายมั่นก็เท่านั้นสุดท้ายก็โดนหัวเราะเหยาะอีกจนได้
“ก็ไม่คิดว่าเราจะจริงจังขนาดนี้”
“ไม่รู้แหละ! เปาจะจริงจังมันน่าหัวเราะตรงไหน แค่เปาจริงจังกับทุกเรื่องที่เกี่ยวกับพี่มันตลกมากหรือไง!” ตอนนี้คนตัวเล่นทั้งโกรธทั้งอายเลยระเบิดอารมณ์ออกมาจนหมดก่อนลุกหนี แต่ก็เดินออกมาได้ยังไม่ถึงสองก้าวร่างเล็กก็ถูกอุ้มลอยลิ่วขึ้นจากพื้น
“ไม่เห็นยากพี่เพิ่มหลักสูตรแบบรวบรัดให้เลยเป็นไง วันเดียวลืมไม่ลง” เสียงนุ่มของคนที่จับร่างเล็กพาดบ่าเอ่ยบอกพร้อมพาเจ้าเด็กแสบขี้น้อยใจขึ้นมายังห้องนอนตัวเองแล้วตรงไปที่เตียงขนาดใหญ่ด้วยเวลาอันรวดเร็ว เปาที่อายจนสมองประมวลผลช้านอนมองการกระทำตรงหน้าอย่างงงๆ ก่อนจะนึกได้ว่าตัวเองควรทำอะไร!
“ปล่อยเปานะ เปาหมดอารมณ์แล้วว….เฮ้ย! กางเกงกู….!!” คนที่กำลังโวยวายยังไม่ทันจบประโยคก็ต้องแหกปากอุทานออกมาเมื่อกางเกงนักศึกษาของเขาถูกปลดตะขอแล้วถอดออกไปพร้อมๆ กับบ๊อกเซอร์ตัวเก่งอย่างง่ายดาย
“จะ ใจย็นดิพี่…อื้อ……” ร่างสูงที่ไม่พูดไม่จาก้มลงมาบดจูบเร่าร้อนปิดริมฝีปากที่ชอบเอ่ยคำถามมากมายที่เขาไม่สนใจที่จะตอบด้วยภาษาพูด ถ้าให้ตอบด้วยภาษากายก็ว่าไปอย่าง คำพูดทุกอย่างถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอแกร่งจนหมดพร้อมๆ กับร่างสูงใหญ่สมบูรณ์แบบที่คร่อมอยู่ด้านบนใช้มือหนารวบสองมือบอบบางนั่นไปไว้เหนือหัวโดยไม่ปล่อยโอกาสให้ร่างบางขัดขืนใดๆ ส่วนมืออีกข้างก็จัดการกับกระดุมเสื้อนักศึกษาตัวบางก่อนส่งมันไปนอนกองอยู่กับกางเกงและบ๊อกเซอร์ของเจ้าเด็กแสบ
ลิ้นหนาร้อนไล่หวาดต้อนเก็บเกี่ยวความหอมหวานออกมาจากโพรงปากนุ่มให้ได้มากที่สุดส่วนเรียวลิ้นเล็กก็ไม่ยอมแพ้เช่นกันริมฝีปากบางเผยอออกรับลิ้นร้อนเกี่ยวตวัดตอบรับพร้อมลุกกลับบ้างแม้มันจะดูไม่ประสีประสาแต่การกระทำนั้นยิ่งทำให้ไฟในกายแกร่งมีมากขึ้นเรื่อยๆ จนยากจะดับได้ มือหนาขยับลงมาบีบเคล้นไปทั่วร่างขาวนวลลูบไล้ไปตามสีข้างและเอวเล็กเบาๆ จนขนบนร่างเล็กลุกซู่ไปทั้งตัว ริมฝีปากหนาผละออกมาอย่างอ้อยอิ่งดวงตาคมเข้มมองสบตากลมโตหวานหยาดเยิ้มแสนยั่วยวนโดนที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวเลยว่าตังเองน่าฟัดมากแค่ไหน!
“เรานี่มันแสบจริงๆ!” หมอหนุ่มกระซิบบอกเสียงพร่า
“เปาจะถือว่าเป็นคำชมแล้วกัน” ร่างบางขานรับก่อนริมฝีปากอิ่มสีสดจะยกขึ้นมาจุ๊บเบาๆ ที่แก้มสากฟอดใหญ่ มือบางที่ได้รักอิสระไม่นานไล้ไปตามแผงอกกำยำก่อนแกล้งสะกิดที่ยอดอกสีเข้มเล่นแล้วยิ้มยั่ว
“หึ ไอ้เด็กแสบ!” เสียงหัวเราะอย่างพึงพอใจ ใบหน้าคมเลื่อนลงมาขบเม้นสร้างรอยสีกุหลาบที่คอขาวนวล ฟันคมขมกัดที่ลำคอขาวหนักๆ จนเป็นรอยอแดงอย่างหมั่นเขี้ยวจนเปาต้องหดคอหนีด้วยความจักจี้ มือหนาลูบไล้ไปทั่วกายบางก่อนจะสอดเข้าไปใต้กางเกงในตัวสุดท้ายที่ติดกายคนตัวเล็กอยู่เพื่อดึงมันออกให้พ้นทางโดยมีคนตัวเล็กคอยอำนวยความสะดวกให้เป็นอย่างดี
เรือนร่างขาวนวลเปลือยเปล่าปรากฏสู่สายตาคม ยอดอกสีชมพูตัดกับผิวขาวผ่องนั้นยิ่งยากจะหักห้ามใจ ปากร้อนก้มลงมาครอบครองยอดอดสีหวานดูดดึงจนแข็งขืนเป็นไตทักทายลิ้นหนาที่เลียตวัดรอบๆ ยอดสีหวานสลับไปมา ฝ่ามือแกร่งบีบขย้ำสะโพกมนอย่างมันมือจนคนตัวเล็กต้องครางออกมาอย่างทนไม่ไหว
“อ๊ะ มะ ไม่แฟร์เลยอะ….พี่ก็ต้องถอดด้วยดิ!” เสียงครางหวานคนที่กำลังพยายามเรียนรู้หลักสูตรรวบรัดเอ่ยสั่นๆ ก่อนใช้มือเรียวเนียนนุ่มลูบไล้ไปมาสะเปะสะปะแล้วเลือนต่ำลงเรื่อยๆ จนพบกับท่อนความร้อนมหึมาที่ซ่อนอยู่ใต้กางเกงเนื้อดี
“ถอดเองสิ” เสียงนุ่มติดจะเข้มเหมือนเป็นคำสั่งบอกก่อนร่างสูงจะผละออกจากร่างบางไปยืนอยู่ปลายเตียงปล่อยให้เจ้าเด็กแสบที่รักความยุติธรรมเข้ามาจัดการกับกางเกงเนื้อดีบนกายแกร่งแทน เปามองภาพตรงหน้าตาแป๋วก่อนกลืนน้ำลายลงคอ มือเรียวสั่นถูกยื่นไปปลดเข็มขัดและตะขอกางเกงของร่างสูงตรงหน้าก่อนค่อยๆ รูดซิบลงช้าๆ อย่างเบามือราวกับกำลังกลัวอะไรบางอย่าง เมื่อทุกอย่างถูกปรดออกกางเกงผ้าเนื้อดีก็ถูกถอดออกอย่างง่ายได้เหลือเพียงกางเกงในสีดำสนิทที่ปกปิดส่วนใหญ่โตที่เจ้าเด็กแสบกำลังนึกกลัว เปาเงยหน้ามองตาคมด้วยใบหน้าแดงก่ำอย่างไม่รู้จะทำอะไรต่อ
“เปากลับบ้านตอนนี้ยังทันไหม? เฮ้ย!!” แล้วเสียงหวานงอแงเบาๆ แต่ก็ต้องหลุดอุทานอีกครั้งเมื่อคนที่ถอดปราการชิ้นสุดท้ายออกอย่างรวดเร็วคือร่างสูงเสียเอง
แต่ที่ทำให้เขาหัวใจจะวายมันคือความใหญ่โตที่ชี้อยู่ตรงหน้าเขาต่างหากล่ะ แก่นกายขนาดใหญ่ที่ดีดผึงออกมาชี้หน้าจนร่างบางตกตะลึงนั่งนิ่งอยู่กับที่มองมันอย่างเหลือเชื่อ ‘ตอนพี่หมอเกิดแม่พี่เขากินอะไรเป็นอาหารวะทำไมแม่งโคตรใหญ่โตขนาดนี้!’ เด็กหนุ่มคิดในใจ ด้วยความอยากรู้อยากลองที่มีมากกว่าความกลัวทำให้หนุ่มแก้มซาลาเปายื่นมือบางออกไปกอบกุมแก่นกายร้อนตรงหน้าเอาไว้ ร่างบางมีสีหน้าครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนค่อยๆ เริ่มต้นรูดขึ้นลงตามความยาวของมันช้าๆ เนิบๆ แต่เมื่อเห็นหน้าท้องแกร่งเกร็งขึ้นอย่างเห็นได้ชัดพร้อมกับเสียงครางในลำคอหนาอย่างพึงพอใจ จากจังหวะเนิบช้าแปรเปลี่ยนเป็นเร็วและแรงมากขึ้น ภาพจากหนัง AV ที่คอยดูไหลเข้าในสมองมากมาย เปายิ้มกับตัวเองอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนเรียวลิ้นเล็กจะแตะลงบนส่วนนั้นเบาๆ พร้อมปลายนิ้วที่ยังคงขยับกระตุ้นกายแกร่งเป็นจังหวะที่เร็วมากขึ้นยิ่งเห็นร่างสูงเกร็งมากเท่าไหร่เจ้าเด็กแสบยิ่งได้ใจ ริมฝีปากสีสดอ้าขึ้นก่อนส่งลิ้นร้อนออกมาไล้เลียไปตามความยาวพร้อมขบเม้นเบาๆ ตามที่คอยเห็นนางเอกสุดที่รักของไอ้พีทำในหนัง ก่อนโพรงปากเล็กจะพยายามครอบครองส่วนนั้นเข้าไปทีละนิดให้ลึกมากขึ้นอย่างยากลำบากเพราะต้องคอยระวังไม่ให้ฟันเหล็กเกี่ยวโดนอมยิ้มรสเลิศที่อยู่ในโพล่งปากอุ่น
“เด็กดี…อาห์…พอแล้วครับ” มือหนาดันหัวเล็กออกจากส่วนนั้นของเขาแต่เด็กหนุ่มกลับขืนตัวไว้ก่อนเอ่ยบอก
“ไม่เป็นไรเปาอยากทำให้ อาาา ~ ของพี่หมอใหญ่จัง” พูดจบริมฝีปากบางก็แกล้งงับส่วนหัว ละเลงลิ้นเล็กไปมารอบๆ แก่นกายใหญ่ ตอนนี้เขามองมันเป็นอมยิ้มขนมหวานรสเลิศที่เขาชื่นชอบ เขาอยากกินมันมากกว่านี้ กลืนกินและลิมรสชาติแปลกใหม่ที่ไม่เคยลองที่ไหนมาก่อนแต่ร่างบางที่กำลังตั้งอกตั้งใจอยู่กับความใหญ่โตก็สะดุ้งสุดตัวเมื่อนิ้วเรียวยาวของอีกฝ่ายแทรกเข้ามาภายในกายบางหนึ่งนิ้วก่อนมันจะขยับเปิดทางและเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ
“อ๊ะ ยะ อย่าสิ!…ปะ…เปายังมะ….อ๊าา…” จำนวนนิ้วที่เพิ่มเข้ามาแล้วจังหวะขยับที่แรงขึ้นทำให้ร่างเล็กเกร็งหนัก ขนในกายลุกชันช่องทางหลังตอดรัดนิ้วเรียวทั้งสองที่ถูกส่งเข้าไปทักทาย เปากัดฟันอย่างพยายามระงับความเจ็บแปลบปนเสียวที่ร่างแกร่งมอบให้
“หึ! คิดจะเอาคืนเหรอ แสบนักนะ” ร่างบางที่ถูกจับได้โดนผลักให้นอนราบลงไปกับเตียงนอนนุ่มขาเรียวสวยถูกแยกออกจากกันช้าๆ เผยให้เห็นช่องทางสีหวานที่กำลังตอดรัดนิ้วที่สามจากหมอหนุ่มพร้อมกับแรงขยับจากนิ้วแกร่งที่ยังมีต่อเนื่องและดูจะแรงขึ้นเรื่อยๆ
“พะ พี่หมออะ…อ๊ะ…ไม่เอานิ้ว…ซี้ดดด” เสียงครางหวานขอร้องอยู่ใต้ร่างมีเหรอคุณหมอซิกก้าจะทำใจร้ายใจดำได้ลง ร่างสูงเอื้อมมือไปหยิบเจลล่อลื่นจากในลิ้นชักใกล้ๆ ออกมาชโลมไปทั่วแก่นกายร้อน สะโพกกลมมนถูกยกขึ้นมาพร้อมๆ กับขาเรียวที่ถูกพากไว้บนบ่าหนาก่อนกายแก่นร้อนจะกระแทกเข้ามาทีเดียวจนสุดจนร่างบางผวาร้องลั่นอย่างทรมาน
“อ๊าาา ไม่เอาแล้วว…ซี้ด! …มันเสียว อะ อ๊า” แรงกระแทกหนักตรงจุดจนคนตัวเล็กสะดุ้งเสียว สะโพกสอบกระแทกเข้าออกแรงๆ ตามแรงอารมณ์ที่มีแต่จะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ แรงตอดรัดไม่หยุดที่ทำให้หมอหนุ่มแทบคลั่งจนต้องครางออกมาอย่างกระสัน
“อะ…อ๊ะ ระ..แรงอีก…อะ อ๊าา…!” เสียงเนื้อกระทบเนื้อยังดังไม่เท่าเสียงหวานของเจ้าเด็กแสบที่ครางด้วยความเสียวไม่หยุดปาก ริมฝีปากหนาต้องบดจูบขยี้ยอดอกสีหวานอย่างหมั่นเขี้ยว ลิ้นร้อนละเลงไปทั่วกายขาวนวลที่ตอนนี้เต็มไปด้วยรอยแดงสีกุหลาบ อกบางแอ่นรับสัมผัสมากมายที่หมอหนุ่มปรนเปรอให้ มือแกร่งอีกข้างที่กำลังลูบไล้เรียวขาขาวขึ้นมาเรื่อยๆ ขณะสะโพกสอบที่กระแทกเข้าออกไปมีหยุดก่อนมาหยุดกอบกุมกลางกายเล็กน่ารักที่แข็งสู้มือเขาลูบไล้ทักทายมันช้าๆ ก่อนเร็วขึ้นตามจังหวะจากแรงกระแทกช่องทางด้านหลัง
“อะ ซี้ดด…พี่หมอ! ….อ๊ะพี่ ฮึก….” ริมฝีปากบางเผยอหอบหายใจถี่ พวงแก้มสีแดงระเรื่อดูน่ารักและยั่วยวนในเวลาเดียวกันสมองเล็กขาวโพลนร่างหอมหวานบิดเร่าเพราะใกล้จะปลดปล่อยออกมาเต็มทีสะโพกแกร่งยิ่งกระแทกแรงหนักหน่วงมากกว่าเดิม
“เร็วอะ อีก…อ๊ะ ตรงนั้นอะ อ๊าาาาาาาา” ร่างบางเอ่ยเร่งพร้อมแอ่นกายและขยับสะโพกมนเข้าหาอย่างเย้ายวน ก่อนกระตุกปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องแกร่งเช่นเดียวกับทันตแพทย์หนุ่มที่กระแทกกายเร่งจังหวะให้เร็วและแรงขึ้นอีกสามสี่ครั้งแล้วปรดปล่อยตามมาติดๆ น้ำรักจำนวนมากทะลักเข้าสู้ช่องทางสีหวานจนร่างเล็กสั่นระริกไปด้วยความสุข เสียงหอบหายใจที่ดังไปทั่วทั้งห้องเย็นเฉียบ ริมฝีปากหนาร้อนระดมพรมจูบไปทั่วทุกตารางบนร่างบางขาวนวลใต้ร่าง เปาเริ่มรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาบ้างแล้วและตอนนี้เขาอยากนอนพักผ่อนเต็มทีเพราะกิจกรรมที่พึ่งจบไปทำเอาเขาขยับร่างแทบไม่ได้
“อืมม…พี่หมอเอามันออกไปได้แล้วเปาจะนอน” คนตัวเล็กบ่นเบาราวกระซิบทั้งๆ ที่เขาหลับตาอยู่ จะไม่บ่นได้ไงในเมื่อส่วนนั้นยังแช่อยู่ในตัวเขาถ้าไม่เอาออกเขาจะนอนหลับได้ไง
“ใครสั่งให้นอน! พึ่งเรียนไปแค่บทเดียวเอง!!” เสียงนุ่มบอกติดดุราวกับอาจารย์กำลังดุเด็กนักเรียนที่แอบหลับในห้องขณะสอน
“ห๊ะ!! บทเดียวอะ อ๊ะ อะไร…อืมมไม่เอา…ซี้ดด….อย่าขยับดิพี่!!” ดวงตากลมโตเบิกกว้างอย่างตกใจแต่ยังไม่ทันได้ถามอะไรร่างเล็กก็ถูกพลิกให้นอนคว่ำหน้า ใบหน้าหวานใสที่แดงระเรื่อแนบไปกับหมอนใบใหญ่ ส่วนสะโพกกลมมนน่าขยี้นั่นถูกยกขึ้นเพื่อรองรับส่วนใหญ่โตอีกครั้ง
อีกครั้ง
อีกครั้ง
และอีกครั้ง…
ดูท่าว่าหลักสูตรบทนี้คงไม่จบลงง่ายๆ แน่ หึหึ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น