“เราเป็นซะแบบนี้แล้วจะให้พี่หยุดได้ไง!” การทรมานแค่นี้คงยังไม่สมใจ หมอหนุ่มเลือนต่ำลงไปหาจุดศูนย์กลางร่างกายแสนอ่อนไหวของเจ้าเด็กช่างยั่ว มือหนายกขึ้นดันขาขาวเรียวสวยให้แยกออกกว้างก่อนจะแทรกตัวเข้าไปนั่งตรงกลางหว่างขาเรียวทันที กางเกงนักศึกษาขายาวค่อยๆ ถูกถอดออกมาช้าๆ อย่างอ้อยอิ่งราวกับจงใจจะแกลัง ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นมามองใบหน้าและร่างกายขาวเนียนของคนตัวเล็กที่เหลือปราการชิ้นสุดท้ายด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ริมฝีปากหนากดจูบหนักๆ ลงบนแก่นกายเล็กผ่านปราการชิ้นสุดท้าย ลิ้นร้อนถูกส่งออกมาไล้เลียไปตามความยาวของแก่นกลางที่กำลังตื่นตัวของเจ้าเด็กแสบ จนมือเล็กต้องจิกขย้ำลงบนไหลหนาเพื่อลดความเสียวซ่านที่ไม่เคยได้รับอย่างมากมายขนาดนี้มาก่อน
“อ้า” เสียงหวานครางออกมาพร้อมหลับตาปี้ด้วยความเสียวซ่านอย่างห้่มไม่อยู่ ยานที่ชั้นในชิ้นสุดท้ายค่อยๆ ถูกริมฝีปากหนารูดลงไปอย่างช้าๆ ร่างเล็กผวาเฮือกเมื่อที่มือหนาจับเข้าที่แก่นกายเล็กของตนสัมผัสเร่าร้อนทั้งบีบทั้งเค้นจนมันตื่นเต็มมือ ก่อนรูดขึ้นลงอย่างเอาแต่ใจ ริมฝีปากหนากลับมามอบจูบร่าร้อนที่ทวีมากขึ้นเป็นหลายเท่าตัว นิ้วแกร่งเน้นย้ำตรงส่วนปลายที่มีน้ำเยิ้มออกมา ความเร็ว แรง เร่าร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ
“อื้อ…พี่หมอ” เสียงครางหวานดังลั่นรถพร้อมๆ กับร่างเล็กที่นอนอยู่ข้างใต้บิดเร่าก่อนจะกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นพ่นออกมาจากส่วนปลายแก่นกายสีชมพูสวย จนเปรอะไปทั่วหน้าท้องแบนราบของตัวเองและมือหนาของหมอหนุ่ม
“เร็วจัง” เสียงทุ้มเอ่ยอย่างล้อเลียน สายตาคมยังคงจับจ้องใบหน้าหวานที่กำลังหอบหายใจด้วยความเหนื่อยอ่อน อกบางขยับขึ้นลงเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ดวงตากลมโตที่ปริ่มน้ำตาที่มองมาเขาอย่างเชิญชวน กลีบปากสวยเจ่อแดงซ้ำเพราะพิษจูบเผยอหอบเพราะความรู้สึกเสียวซ่านที่ได้รับ คนตัวโตก้มลงจูบบนหน้าผากเนียนของร่างเล็กที่ตอนนี้นอนหอบหมดเรี่ยวแรงราวกับปลอบประโลมก่อนเลื่อนริมฝีปากมาจูบหนักที่ปากอิ่ม สัมผัสร้อนดูดดึงกลีบปากเล็กย้ำๆ ซ้ำเริ่มทวีความร้อนแรงขึ้นกว่าเดิมจนร่างเล็กตั้งรับแทบไม่ทัน
“พี่หมอ ไม่เอาแล้วเปาไม่ไหว!” เสียงหวานบอกปนหอบใบหน้าสวยส่ายไปมาบนเบาะรถ มือบางยกขึ้นดันไหลหนาออกห่างอย่างปฏิเสธ แต่มีหรือจะสู้แรงคนตัวใหญ่ได้
“ความสนุก มันยังไม่จบหรอกนะเด็กน้อย…” ว่าจบขาเล็กถูกนำมาพาดไหลหนาทั้งสองข้าง เรียวขาถูจับอ้าออกจนกว้างเผยให้เห็นช่องทางรักสีสวยด้านหลังที่กำลังตอดขมิบรอรับสัมผัสจากร่างสูงอย่างไม่รู้ตัว มือหนาลูบไล้ไปทั่วผิวกายขาวเนียนแล้วเขี่ยเบาๆ ที่ยอดอกสีชมพูเรียกเสียงครางหวานได้เป็นอย่างดี
“เฮ้ย!! อ๊ะ…อ๊า!” เปาสะดุ้งสุดตัว ตากลมโตเบิกโพลงพร้อมเสียงกรีดร้องดังลั่นรถที่บ่งบอกถึงความเจ็บปวดเมื่อปลายนิ้วหนาสอดลึกเข้ามาจนสุดในทีเดียว
“อ๊า…แฮ่กๆ อะ…เอามันออกปะ ไป!” ทุกอย่างมันแน่นไปหมดจนร่างเล็กแทบหายใจไม่ออก สิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาเริ่มต้นขยับช้าๆ ก่อนเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ จนครบทั้งสามนิ้ว มือบางจิกขยุ้มกลุ่มผมหนานุ่มสีเข้มระบายความเจ็บปนเสียวซ่านที่เกิดขึ้น
“อย่าเกร็งนะครับเด็กดี” เสียงนุ่มทุ้มบอกชิดข้างหูก่อนกลับมาบดจูบเร่าร้อนที่ปากอิ่มอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าร่างเล็กพร้อมสำหรับเขาแล้ว
“ชะ...ช่วยเปาที…ได้โปรด…” ใบหน้าขาวแดงก่ำเงยหน้าขึ้นสบสายตาคม เสียงหวานหลุดครางออกมาอย่างเรียกร้องพร้อมกับน้ำตาที่ปริ่มดวงตาชั้นเดียวแต่กลมโต มือเรียวยกขึ้นเกี่ยวตวักลำคอแกร่งไว้แน่นแอ่นร่างขึ้นแนบชิดจนอกเล็กเปลือยเปล่าเสียดสีไปกับอกแกร่งที่ตอนนี้เหลือกระดุมที่ติดอยู่ไม่กี่เม็ด ร่างกายบอกบางที่อัดแน่นไปด้วยความปรารถนาภาพตรงหน้าทำให้หมอหนุ่มอยากถ่ายเก็บไว้ดูจริงๆ
สวบ! แทนที่จะหยิบโทรศัทพ์ออกมาถ่ายเขากลับเปลี่ยนมาโถมแก่นกายใหญ่สอดกระแทกเข้าไปในร่างบางแทนอย่างไม่รีรอจนสุดในครั้งเดียว!!!
“อ๊าาาาาาาา! ....เจ็บ…เอามันออกไป…อะ….เปาเจ็บ….!!!” เสียงกรีดร้องและสะอื้นเกิดขึ้นพร้อมๆ กัน น้ำตาใสไหลอาบแก้มขาว ความเจ็บจนเหมือนจะขาดใจกำลังสอดเข้าออกช้าๆ อย่างอ่อนโยน ความเจ็บร้าวไปทั่วสะโพกเล็ก จุกจนแทบหายใจไม่ออกน้ำตาที่ไม่รู้มาจากไหนไหลทะลักออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
“ไม่ร้องนะ…อาห์! ….เด็กดี…..” ใบหน้าหล่าเหลาขบกรามแน่นขณะจูบปลอบขวัญเจ้าตัวเล็ก จะให้หยุดตอนนี้เขาคงทำไม่ได้แน่ก็เล่นครางยั่วกันขนาดนี้
“อ๊า…พะ…พี่หมอเจ็บ! ……อึ้ก…..” ร่างเล็กรู้สึกทั้งเจ็บและเสียวไปในคราวเดียวกัน จนต้องร้องขอออกมาอย่างลืมอาย ปลายเท้าทั้งสองข้างถูกยกขึ้นมาเกี่ยวก่ายเอวหนาจนเอวเล็กแนบชิดไปกับความใหญ่โตที่กระแทกเข้าออก สะโพกเล็กยกขึ้นรับการเคลื่อนไหวทีสอดลึกเข้ามาหนักๆ และท่าทางมีแต่จะหนักและเร่าร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ แม้พื้นที่ในรถคันหรูจะแคบและมีจำกัดก็ไม่สามารถทำอะไรความต้องการของทั้งสองได้ เสียงครางสองเสียงก้องสอดประสานกันในรถอย่างไม่มีใครยอมใคร แต่จู่ๆ อารมณ์คนตัวเล็กก็หยุดกึก เมื่อร่างสูงหยุดการกระทำทุกอย่างลงอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
“ยะ หยุดทำไม!!” เมื่อสัมผัสวาบหวามหายไป ทำให้คนตัวเล็กที่เหมือนกำลังรอคอยบางอย่างมาเติมเต็มเริ่มหงุดหงิด
“พี่เหนื่อยแล้ว!” เสียงทุ้มแหบพล่ากระซิกบอกข้างหู ก่อนเหยียดยิ้มเจ้าเล่ห์
“อะ..ได้ไง….แต่เปายัง…เฮ้ย!!!” คนตัวเล็กก้มลงมองกายส่วนล่างที่ยังเชื่อมติดกันอย่างไม่เข้าใจปนหงุดหงิด แต่แล้วสะโพกแกร่งก็กระแทกเข้ามาอย่างแรงทีนึงจนคนที่เสียวสะดุ้งผวาขึ้นกอดคอแกร่งอย่างตกใจปนเสียวซ่าน มือบางตีเข้าที่อกหนาที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างแรงอย่างไม่ชอบใจ แต่ก็ทำได้เพียงแค่นั้นเมื่อร่างเล็กทั้งร่างถูกจักพลิกให้ขึ้นมาอยู่ด้านบน ส่วนร่างใหญ่ก็ลงมานอนที่เบาะแทนที่ทั้งที่กายส่วนล่างยังเชื่อมติดกันอยู่
“อยากได้ก็ทำเอง...” แรงกระแทกจากร่างสูงทำให้แรงอารมณ์ของคนตัวเล็กกลับมาทวีความรุนแรงมากขึ้นอีกครั้ง แต่แล้วสายตาเจ้ากรรมของคนตัวเล็กด้านบนก็เหลือกไปเห็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังเดินมาที่รถที่จอดอยู่ข้างๆ พวกเขา เปาถึงกับหน้าชาทันทีเพราะกลัวจะถูกเห็นเข้า ที่ให้เขาขึ้นมาอยู่ด้านบนเพราะร่างสูงคิดจะแกล้งให้อายเล่นนั้นเอง แถมยังได้ผลซะด้วยสิ
“พวกนั้นไม่เห็นเราหรอก” หมอหนุ่มบอกอย่างรู้ความคิดคนตัวเล็กก่อนดึงใบหน้าหวานๆ นั้นลงมาบดจูบเร่าร้อนแลกเปลี่ยนความหอมหวานของกันและกันอีกครั้งเป็นการปลอบใจ หรือก็เพื่อให้เจ้าเด็กแสบเลิกสนใจกลุ่มคนนอกรถซะทีจากความกลัวในตอนแรกกลับกลายเป็นความตื่นเต้นเร้าใจต้องการมากกว่าเดิมหลายเท่าตัว
“อะ…ไอ้พี่หมอบ้า…อืม…อ๊าาา…” แม้ปากจะต่อว่า แต่ร่างกายก็ไม่ได้สนใจฟัง
สะโพกเล็กเริ่มต้นขยับเองช้าๆ อย่างไม่คุ้นชิน ปากบางครางเสียงหวานออกมาไม่หยุด มือข้างนึงเลื่อนมาจับแผ่นอกกำยำไว้อย่างต้องการที่ยึดส่วนอีกข้างก็ลูบไล้ไปมาสะเปะสะปะไปทั่วร่างแกร่ง สะโพกบางเร่งจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยๆ กดย้ำแรงๆ เมื่อตรงจุดเสียวของตนจนต้องร้องครางลั่น ฝ่ามืออุ่นของร่างหนาบีบขย้ำไปทั่วก้นสวยจนมันมือ พร้อมช่วยยกสะโพกเพื่อให้ร่างเล็กขยับได้สะดวกมากขึ้น
“อ๊ะ…อะ..อ๊า….อือ…พี่หมอ…อ๊า…เสียวจัง…อ๊า…” กายบางขยับขึ้นลงกระแทกเป็นจังหวะแรงและเร็วตามแรงอารมณ์ของร่างด้านบน เสียงเนื้อกระทบเนื้อเสียงดังก้องไปทั่วรถเบนซ์คันหรู เสียงครางของทั้งสองร่างถูกเปล่งออกมาอย่างไม่มีหยุดสอดรับกับกายร้อนที่กระแทกกดลึกเน้นๆ อย่างไม่มีท่าทีเหน็ดเหนื่อย
“อื้ม…อ๊า..ดี…” ร่างแกร่งครางเสียงแหบพร่า
“อ๊าาาา…อื้อ…พี่หมอ…อ๊าาา” ร่างบางกรีดร้องครางออกมาอย่างเสียวซ่านกรีดเล็บจิกลงบนไหลหนาอย่างต้องการที่ระบาย ก่อนจะกระแทกสะโพกอย่างแรงพร้อมปลกปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาเลอะเต็มหน้าท้องแกร่งของร่างสูงด้านล่าง ส่วนร่างสูงก็กระแทกแก่นกายใหญ่เข้าออกอีกสองสามครั้งก่อนปลดปล่อยออกมาในช่องทางอุ่นตามมาติดๆ ร่างบางล้มลงมาซบอกแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของหมอหนุ่มอย่างแรง สองร่างกอดกันแนบแน่นมีเพียงเสียงหอบหายใจที่ก้องไปทั่วรถ
“เปาชอบพี่หมอนะครับ ชะ…ชอบตั้งแต่วันแรก…” ร่างเล็กที่ลืมตาแทบไม่ขึ้นบอกเบาราวกระซิก ก่อนจูบที่คางมนสากตรงหน้าเบาๆ
“พี่รู้” เสียงนุ่มแหบพล่าบอกร่างบางที่ซบอยู่บนอกเบาๆ ด้วยใบหน้าไม่แสดงอารมณ์ใดๆ สายตาคมสีน้ำทะเลมองทอดออกไปนอกรถทอดมองไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด
เขาคิดถูกแล้วใช่ไหมที่ทำแบบนี้… หมอหนุ่มคิดในใจก่อนค่อยๆ หลับตาลงแล้วกอดร่างเล็กด้านบนเอาไว้แนบอก ความรู้สึกของเขาตอนนี้มันสับสนไปหมด แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเขาก็จะทำในสิ่งที่ถูกต้องและควรทำ!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น